Nieuws

if list vs if len(list)

In the Python programming language some variables with an ’empty’ value evaluate to False in boolean operations. An integer with value 0, an empty string, an empty set or list, all are evaluated as False.

This can become handy when you want to test wether a list is empty or not. You can just use:

foobar = [1, 2, 3]
if foobar:
    print('foobar is not empty')

An other way of doing this is to check if the list has any length:

foobar = [1, 2, 3]
if len(foobar):
    print('foobar is not empty')

The end result is the same, but way the check works is different. In Python the way of checking is not that different, because the list is actually an array of pointers to the values, and the number of items (length of the array) is stored at in the list head structure. The truth check probably looks at the number of items stored on the list head, and returns True if the number is larger than 0.

Alternative approach

The difference comes when looking at list-like data types, or when using languages that use a different type of list. Consider the following data structure and creating the list:

class MyList:
    next_item = None

    def __init__(self, value=None):
        self.value = value

foo = MyList()
node = foo
for i in range(3):
    node.next_item = MyList(i)
    node = node.next_item

Here we do not store the number of items on the list head, so to get the len(foo) we would have to do:

def length(list_head):
    count = 0
    node = list_head
    while node.next_item is not None:
        count += 1
        node = node.next_item
    return count

Now to get the length of MyList, the code has to go through all items in the list and return the number of items in the list. But to see if there are any items in the list, we could do:

if foo.next_item is not None:
    print('List is not empty')

That saves us a lot of iterating over the list, especially when we have a list that contains a lot of elements.

Conclusion

Does it matter? Not really when using Python native Lists: if foo and if len(foo) both look at the number of elements in the list to determine if it is not empty.

But from a semantic way of programming I still prefer if foo over if len(foo). It indicates to the reader of the code that we are not really interested in the length of the list, only if it contains items.

De onherkenbare Piet

Bij de landelijke intocht van Sinterklaas worden “roetveegpieten” ingezet. Dit zijn Pieten die niet meer zwart of bruin geschminkt zijn, maar roetvegen op hun gezicht hebben vanwege de schoorsteen. De traditionele Zwarte Piet wordt afgeschaft omdat dit teveel deed denken aan de racistische Black Face.

Een van de bezwaren van de Pro-Pieten, is dat door de roetvegen de Pieten te herkenbaar worden. De lol is er al snel af als een kind een bekende ziet die verkleed is als Piet, is de redenatie.

Dienstplichtige hulp-pieten

Om het probleem van familieleden of buren verkleed als Pieten op te lossen is eenvoudig.

Vorig jaar zagen we bij de intocht van Sinterklaas de introductie van hulp-sinterklazen. Dit waren mannen in pakken en stropdassen die met de pakjesboot meekwamen naar Dokkum, en daarna met hun rolkoffertje achter zich aan het land in trokken. Verondersteld naar andere intochten, scholen, kinderdagverblijven, etc.

Dit jaar, of ten minste, volgend jaar, voeren we hulp-pieten in. Deze Pieten worden opgeroepen onder de Nederlandse mannen en vrouwen om mee te helpen met de Pieten die met Sinterklaas meekomen. Er is zoveel werk tijdens het kinderfeest dat de lokale bevolking af en toe moet inspringen. Natuurlijk kun je dan ineens je buurman herkennen als Piet. Hij is namelijk opgetrommeld als Piet. Hij zit onder de roetvegen, omdat hij ook al eens door de schoorsteen is geweest.

Waarom nog dat gekke kostuum? Dat is het uniform van een Piet. 

De familie Bellier – De minachting van horenden en doven

Ieder jaar houdt het Iepenloftspul Jorwert een openluchttheatervoorstelling in de notaristuin van het Friese dorpje Jorwert. Men treft elkaar daar “onder de perenboom” voor een theaterstuk dat ieder jaar anders is, maar steevast grote aantallen toeschouwers weet te trekken.

Dit jaar, 2018, was het “de Familie Bellier”, een toneelstuk met in de hoofdrol een gezin waarvan vader, moeder, en zoon doof zijn, en de dochter de enige is die kan horen. Naast onderwerpen als politiek, biologisch boeren, en loyaliteit aan de familie, komt ook de acceptatie van doven en horenden naar boven.

Famke Bellier, de horende dochter in het anderszins dove gezin wil graag bij het koor. Haar ouders zien het niet zo zitten, bang dat zij hen zal verlaten en zij geen tolk meer hebben om voor hen te communiceren met de buitenwereld. Bij haar moeder, echter, speelt er meer. Zij heeft een hekel aan de horenden; zij wantrouwt mensen die spreken, om maar te zwijgen over hen die zingen.

Aldus de ingrediënten voor een aangrijpend drama met een soundtrack van Friese vertalingen van liedjes van Ramses Shaffy. De dialogen worden gesproken tussen de horenden, en in gebaren uitgevoerd door de doven. Over het algemeen versta je niet wat vader en moeder tegen de dochter zeggen, maar moet de toeschouwer afgaan op het antwoord van de dochter om te raden wat de ouders hebben gezegd. De zoon heeft zichzelf leren praten, dus hij is wel voor het publiek te verstaan.

De gebarentaal in dit toneelstuk is een zelfverzonnen taal. Binnen het stuk redelijk consistent, maar met niet veel overeenkomsten met echte gebarentaal. Wanneer het toneelstuk vordert en de gemoederen hoger oplopen, veranderen de gebaren meer en meer in een wild gewapper. Het lijkt meer op een persiflage dan een serieuze poging zich in te leven in de taal van doven. Als ze nu echte gebarentaal hadden gebruikt, hadden mensen die deze taal beheersen misschien een extra laag in het verhaal kunnen ervaren. In plaats daarvan zou ik mij nu beledigd voelen dat ze niet eens ook maar proberen de taal waarheidsgetrouw neer te zetten.

Niet omdat het moet, maar omdat het de vierkleurenspreeuw is

“Niet omdat het moet, maar omdat het kan.”

De slogan van de nieuwste reclame van een mobiele provider. Het is een van de vele voorbeelden van reclames die ons aansporen om zoveel mogelijk van ons leven te delen met de vierkleurenspreeuw. Het is een aanstekelijk spotje dat ons doet geloven dat wij digitaal willen leven. Omringt door contacten op een klein schermpje, waar wij steeds bezig zijn met de anderen, daar. Aan de wereld nu, met elkaar, hier schenken wij geen aandacht meer. Niet omdat het ons opgedrongen wordt, maar omdat het kan. Het maakt ons eenlingen, verdeeld tegen een zwerm.

Leven met een been in de digitale wereld heeft ook daar een schaduwzijde. Bits en bytes kunnen eenvoudig vermenigvuldigd worden zonder dat het origineel of de replica verminderen in waarde. Als onze identiteit, ons geld, en onze manier van de buitenwereld ervaren meer en meer digitaal wordt, wordt het ook steeds makkelijker om die aspecten van ons bestaan te manipuleren. Zo geven wij ons leven over aan de grillen van het systeem. Niet omdat het moet, maar omdat het zo makkelijk is.

En zo is het voor de vierkleurenspreeuw, met diens toegang tot al deze verschillende systemen, een eitje om alles over ons te weten te komen. Met al deze kennis kan de vierkleurenspreeuw ons eenvoudig bezighouden met al dat ons vermaakt, zodat wij ons niet druk gaan maken over dat wat wij zouden moeten veranderen. Het verborgen regime van de vierkleurenspreeuw kent zo geen weerstand. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Het geluid van de vierkleurenspreeuw

Al een paar jaar zien we in het nieuws en op internet filmpjes van over de hele wereld. In deze filmpjes gaat het niet zo zeer om de beelden, maar voornamelijk om het geluid dat te horen is in de lucht. Volgens sommigen is dit het geluid van de bazuinen die de eindtijd inluiden, volgens anderen gaat het hier om een nieuw wapen van de Verenigde Staten. De vierkleurenspreeuw probeert ons een rad voor de ogen te draaien met deze zogenaamde verklaringen.

Uit voorgaande berichtgevingen weten we dat de vierkleurenspreeuw in staat is om het weer te beïnvloeden. Vooral in het noorden van het land is de vierkleurenspreeuw zeer actief in het veroorzaken van vreemde weersverschijnselen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de vreemde geluiden ook te horen zijn in die streken.

Het geluid dat op de filmpjes te horen valt, wordt gemaakt door een hele zwerm vierkleurenspreeuwen. Hoe ze precies het geluid voortbrengen weten we nog niet, omdat een enkele vierkleurenspreeuw dit geluid niet kan voortbrengen; er is een hele zwerm voor nodig. Het is nog niemand gelukt om een zwerm vierkleurenspreeuwen in gevangenschap te onderzoeken.

Wat we wel weten is dat deze geluiden zorgen voor zware resonantiefrequenties in de atmosfeer, die uiteindelijk zorgen voor zeer koude en winterse buien. Dit lijkt de manier te zijn waarop de vierkleurenspreeuw het weer weet te beïnvloeden.

Hoedt u voor de vierkleurenspreeuw.

Fora zijn geopend

Op veler verzoek hebben we de fora weer teruggebracht naar de site. Er is nog weinig inhoud, maar dat is iets wat jullie mogen vullen. Daarvoor is het een forum, natuurlijk.

Without further ado, have fun met de fora.

Hernieuwde aanvallen van de vierkleurenspreeuw

De vernieuwde site is amper een dag in de lucht of we worden alweer opnieuw aangevallen door de vierkleurenspreeuw.

Op de site is het mogelijk om commentaar achter te laten. De vierkleurenspreeuw en diens handlangers zijn nu al druk bezig om de comments te overladen met onzin berichten zodat de tijd van onze auteurs en moderators voornamelijk besteed moet worden aan het verwijderen van deze comments. Dit weerhoudt ons er nu nog van om diepgravende onderzoeken te doen naar de vierkleurenspreeuw en te kunnen waarschuwen.

We hebben de comments zo ingesteld dat een van onze moderators eerst uw commentaar zal moeten goedkeuren. Dit houdt in dat uw commentaar met enige vertraging op de site zal verschijnen. Wij hopen op uw begrip hiervoor.

Vierkleurenspreeuw ontregelt openbaar leven in Noord-Nederland

De vierkleurenspreeuw heeft in het noorden van Nederland weer gezorgd voor ongeregeldheden. De ijzel en vorst in de provinciën Drenthe, Fryslân, en Groningen hebben tot gevolg dat het openbare leven stil is komen te liggen. Mensen schaatsen op de straten, maar kunnen niet naar hun werk.

Dat de vierkleurenspreeuw achter deze ontwrichting van de samenleving zit zal slechts sommigen van jullie verbazen. De invloedssfeer van de vierkleurenspreeuw reikt veel verder dan alleen het weer. Dat de rest van Nederland nog niet getroffen is mag een wonder heten.